تکنیک یاب

 سایت شرط بندی علیشمس

کف دست زدن به یک بسکتبال به انگشتان محکم و قدرت گرفتن زیادی نیاز دارد. برای رسیدن به کف دست زدن به یک بسکتبال ، انگشتان خود را با انجام کشش های مختلف تمرین دهید. با تمریناتی مانند کشیدن و فشار دادن نوک انگشت ، قدرت خود را تقویت کنید. وقتی توپی در دستان شما قرار گرفت ، فشار دادن آن را تمرین کنید. تمرین روزانه کلید اصلی است!

دستان خود را دراز کنید

کشش انگشتان را تمرین کنید. یک میز یا سطح صاف دیگری پیدا کنید و دست خود را روی آن از کف دست قرار دهید. انگشتان خود را تا جایی که می توانید روی میز صاف کنید و قبل از آزاد کردن ، 30 ثانیه تا یک دقیقه نگه دارید. [1]

به مفاصل خود زور ندهید. اگر نمی توانید دست خود را کاملاً صاف کنید ، آن را مرتفع کنید. 

این تمرین را چند بار با هر دست امتحان کنید.

یک سطح صاف پیدا کنید و دست خود را بر روی آن قرار دهید ، از کف دست پایین. دست دیگر خود را بگیرید و آن را به زیر انگشتان خود بکشید. انگشتان خود را با احتیاط به سمت بالا و عقب به سمت مچ فشار دهید. 20 ثانیه نگه دارید و رها کنید. این تمرین را 3 یا 4 بار تکرار کنید. مراقب باشید هنگام انجام این کشش مچ دست یا کف دست خود را بلند نکنید.

کشش پنجه را امتحان کنید. دست خود را در مقابل خود بگیرید ، انگشتان خود را خم کنید تا نوک انگشتان شما به پایه مفصل انگشت خود برسد. دست شما باید شبیه پنجه باشد.

دست خود را حداقل 30 ثانیه در این حالت نگه دارید ، تا یک دقیقه. رها کنید و با دست دیگر تکرار کنید. 

کف دست خود را دراز کنید. دست خود را کف دست پایین و روی یک سطح صاف قرار داده و انگشتان خود را به بیرون باز کنید. سعی کنید صورتی خود را تا جایی که می توانید بیرون دهید.

انگشت شست خود را به کف دست دیگر خود ببندید. دست خود را از روی میز بلند کنید ، انگشتان خود را روی سطح صاف فشار دهید. هنگام کشیدن کف دست انگشتان خود را به داخل میز فشار دهید.

سایت شرط بندی علیشمس

انتهای آن را روی شکم خود روی هم قرار دهید. یک انتهای آن را انتخاب کنید و آن را از وسط تا کنید ، آن را روی کمربند روی شکم خود قرار دهید. همین کار را تا انتهای دیگر انجام دهید تا مستقیماً از روی شکم شما از روی هم عبور کنند. 

اگر چین و چروک هایی در کمربند شما وجود دارد ، آنها را صاف کنید تا صاف باشد.

انتهای بالا را در زیر تمام لایه های کمربند قرار دهید. انتهای کمربندی را که در قسمت بالایی قرار دارد بگیرید و آن را در زیر تمام لایه های کمربند خود بکشید. انتهایی را که از زیر آن کشیده اید بگیرید و مستقیماً در برابر معده به سمت خود بکشید تا گره کوچکی ایجاد کنید. 

اطمینان حاصل کنید که این گره در کمر شما محکم است ، اما آنقدر محکم نیست که نتوانید حرکت کنید و نفس بکشید.

اگر انتهای کمربند ناهموار است ، کمربند خود را به دور کمر بکشید تا قبل از حرکت آن را درست کنید.

انتهای پایین را در زیر انتهای بالا تا کنید تا گره بزنید. انتهای کمربندی را که از زیر همه لایه ها بیرون زده است بگیرید و از زیر انتهای بالا عبور دهید. انتهای پایین را از وسط صلیبی که ایجاد کرده اید بکشید ، سپس انتهای پایین را بکشید تا گره محکم شود. اطمینان حاصل کنید که انتهای آن به طور مساوی آویزان باشد. 

اگر کمربند شما خیلی محکم است ، می توانید با شل کردن آخرین گره ای که درست کردید ، آن را تنظیم کنید.

مطمئن شوید که گره نهایی شما مستقیماً روی دکمه شکم شما قرار گرفته باشد.

با استفاده از سمت چپ به گره

کمربند را روی شکم خود قرار دهید ، سمت چپ را بیشتر از راست نگه دارید. کمربند را جلوی دکمه شکم خود نگه دارید ، اما فقط حدود 1 بازوی بازو را در سمت راست بگذارید. سمت چپ را خیلی طولانی نگه دارید تا بعداً با آن کار کنید. 

سمت راست در طول فرآیند بستن خیلی حرکت نخواهد کرد ، بنابراین به آن خوب چنگ بزنید.

انتهای سمت چپ کمربند را دو بار به دور خود بپیچید. انتهای سمت راست را در جای خود نگه دارید ، یک بار سمت چپ را به دور خود بپیچید ، سپس دوباره آن را دور آن بپیچید. هنگام بسته شدن ، انتهای سمت راست کمربند را در زیر انتهای سمت چپ ببندید. 

اگر کمربند شما کوتاه است ، ممکن است فقط یک بار آن را بپیچید.

پیچیدن کمربند به جای عبور از روی آن ، باعث ایجاد یک خط صاف و صاف در پشت می شود

سایت شرط بندی علیشمس

زانوها را خم کرده و حالت خمیده به خود بگیرید. خود را ثابت نگه دارید و همیشه باسن خود را جمع کنید. اگر آن را درون خود قرار ندهید ، تعادل نخواهید داشت و خطر برخورد موج باسن یا پشت شما وجود دارد. [14]

مراقب باش. ممکن است غریزه شما این باشد که از ترس اینکه لوله روی شما بسته شود چشمان خود را ببندید ، اما این باعث می شود احتمال خرابی شما افزایش یابد. به یاد داشته باشید که امواج لوله در اثر فوران انرژی هدایت می شوند - قرار نیست که به طور ناگهانی بسته شود. [15]

از پریدن از میانه راه از طریق موج لوله خودداری کنید - احتمالاً در ناحیه ای که بیشترین انرژی را دارد تحت تأثیر موج قرار خواهید گرفت.

یک تخته استاندارد با 3 تا 4 پره خریداری کنید. دم گرد ایده آل برای رانندگی بیشتر است. اگر می خواهید با امواج لوله ای با زاویه های شیب دار سوار شوید ، سعی کنید تخته ای با پره ها داشته باشید که تا حد ممکن به ریل ها (لبه های تخته) نزدیک باشد. 

از تخته های موج سواری بزرگتر خودداری کنید - هنگام عبور از لوله ها ، تنظیم آنها دشوار است.سوار شدن بر امواج بشکه فقط یک تجربه لذت بخش نیست - به عقیده بسیاری ، جام مقدس موج سواری است. این چیزی نیست که به راحتی تسلط یابید ، اما اگر به اندازه کافی راحت باشید و یک ضربه بزنید ، این یک کار پر پاداش و آدرنالین است که موج سواری شما را به مرحله بعدی می رساند.

نزدیک شدن به لوله

هنگام پارو زدن به سمت موج ، انگشتان خود را باز نگه دارید. هرچه دست و پا زدن شما کارآمدتر باشد سرعت شما در رانندگی بیشتر و شانس عبور از لوله بیشتر خواهد بود. در حالت ایده آل ، فاصله بین انگشتان شما باید تقریباً دو برابر ضخامت یکی از انگشتان شما باشد.

با زاویه کمی به موج دست و پا بزنید و به سمت پاهای خود بپرید. همانطور که در موج پارو می کنید ، به پایین خط نگاه کنید - اصطلاح دیگری برای صورت ، که منطقه باز و نشکن موج است. بعد از آخرین پارو ، به سمت پاهای خود بپرید.

همیشه با یک رانش قوی در موج پارو بزنید. آخرین دست و پا زدن خود را به عنوان اولین اقدام موج سواری مشاهده کنید.

برخلاف چرخش ، بر زاویه گرفتن از موج متمرکز شوید.

پایین صفحه بمانید و عقب را در امتداد صورت موج بکشید. وزن زیادی روی پای پشت خود بگذارید و به انگشتان پای پشت خود فشار دهید تا تخته را روی صورت موج بالا نگه دارید تا از ورق زدن جلوگیری شود. [2]

همیشه در برابر موج محکم بمانید.

تخته را به سمت پایین فشار دهید و به سمت دهانه رودخانه بروید. فرورفتگی پایین ترین نقطه موج است. در همان زمان ، به پای پشت خود فشار بیاورید. اگر با پای جلوی خود فشار نیاورید ، تخته صورت را ردیابی می کند و توسط لب (بالاترین قسمت موج شکستن) ضربه خواهید خورد.

برای کنترل خط حرکت خود از پای جلو خود استفاده کنید و برای حفظ ثبات اندکی با انگشت پا و پاشنه خود تنظیم کنید.

سایت شرط بندی علیشمس

موج سواری که زمانی فقط برای حق امتیاز در هاوایی اختصاص داشت ، اکنون تقریباً در هرجای دنیا که امواج می شکند ، یک ورزش محبوب است. برخی تسلط بر توانایی گرفتن موج و سوار کردن آن بر روی آب را به عنوان یک تجربه تغییر دهنده زندگی توصیف می کنند. اگر علاقه مند به یادگیری موج سواری هستید ، مطمئن شوید که تجهیزات مناسب را به دست می آورید ، مهارت های لازم برای موج سواری را تمرین کرده و برای گرفتن اولین امواج خود آماده می شوید.

گرفتن دنده مناسب

اولین باری که بیرون می روید تخته موج سواری نرم اجاره کنید. اگر قبلاً موج سواری را امتحان نکرده اید ، روی تخته موج سواری خود سرمایه گذاری نکنید. در اکثر سواحل مناسب برای گشت و گذار ، مکانهای اجاره ای در نزدیکی ساحل در دسترس خواهند بود و گزینه های اجاره ارزان قیمت ، ساعت به روز یا روز را ارائه می دهند.

شما معمولاً می توانید بین تخته های فایبرگلاس و تخته های موج دار نرم انتخاب کنید که گاهی اوقات "تاپ های نرم" یا "کف دار" نامیده می شوند. تخته های موج نرم سبک و بسیار ارزان تر از تخته های اپوکسی یا فایبرگلاس هستند. تخته های نرم بسیار شناور و بادوام هستند و باعث می شوند گزینه خوبی برای مبتدیان باشد.

اندازه و وزن شما به تعیین نوع هیئت مدیره ای که باید یاد بگیرید کمک خواهد کرد. [1] هرچه وزن شما بیشتر باشد ، حجم تخته شما بیشتر خواهد شد. اگر سعی کنید روی تخته ای که برای شما خیلی کوچک است ، یادگیری موج سواری را تجربه خوبی نداشته باشید.

اگر مطمئن نیستید که چه می خواهید ، با افراد فروشگاه گشت و گذار صحبت کنید. صادق باشید و به آنها بگویید که اولین بار هستید و می خواهید بدانید برای شروع چه کاری لازم دارید.

در حالی که برای اولین بار یاد می گیرید ، یک لانگ بورد را امتحان کنید. [2] تخته های طویل قدیمی ترین و طولانی ترین نوع تخته موج سواری هستند که به طور معمول در دسترس هستند و طول آنها از 8 تا 12 فوت (2.4 تا 3.7 متر) است. اگرچه آنها به اندازه سایر تخته ها قابلیت مانور و کارایی ندارند ، اما تخته های بلند به دلیل سهولت استفاده اغلب برای مبتدیان توصیه می شوند. [3]

هرچه تخته لانگ حجم بیشتری داشته باشد ، تعادل و پارو زدن در امواج آسان تر است. این باعث می شود تجربه های لذت بخشی بیشتری برای بیشتر زبان آموزان فراهم شود.

اگر یک لانگ بورد را امتحان کرده اید و می خواهید چیزی کمی قابلیت مانور بیشتری داشته باشد ، باید تخته تخته ای را امتحان کنید. تخته های تخته ای تخته های ترکیبی هستند که کمی کوتاه تر از تخته های بلند هستند ، به طور معمول 7–8.5 فوت (2.1–2.6 متر). تخته های تخته ، صافی و پایداری تخته بلند را با مقداری چابکی تخته تخته ترکیب می کنند.

سایت شرط بندی علیشمس

یک بار کمی بازدم کنید. در حالی که نفس خود را حفظ می کنید ، یک بار هوا را بیرون دهید. احساس خواهید کرد بدن شما را مجبور کرده و مجبور به بازدم کامل می کند. این تشنج های کوچک بدن شما به شما می گوید که دی اکسید کربن در ریه های شما جمع می شود. [4]

برای از بین بردن هرگونه دی اکسید کربن اضافی ، پس از اتمام کار ، هوا را تا آنجا که ممکن است خارج کنید.

هنگامی که نفس خود را حفظ می کنید ، بدن اکسیژن را به دی اکسید کربن تبدیل می کند. دی اکسید کربن برای بدن شما سمی است و می تواند باعث از بین رفتن شما شود.

هنگامی که از تشنج عبور کردید ، طحال خون پر از اکسیژن بیشتری را در جریان خون آزاد می کند. نفس خود را از کنار این نقطه بکشید تا بتوانید آن را حتی بیشتر نگه دارید. [5]

دم و بازدم را تکرار کنید. هر بار که یک چرخه تنفس را تکرار می کنید ، هر بار خود را فشار دهید تا کمی بیشتر بروید. هر بار به مدت دو دقیقه نفس بکشید و بیرون بروید و خود را با سرعت آرام و یکنواخت حفظ کنید. شما در حال آموزش بدن خود هستید که بدون اکسیژن بودن را کنترل کند.

رفتن زیر آب

چند بار به درستی نفس بکشید. قبل از اینکه به زیر آب بروید ، پنج دقیقه به آرامی نفس بکشید و بیرون بروید مثل اینکه تمرین کرده اید. بدن خود را نیز در حالت نشسته یا ایستاده در انتهای کم عمق یک استخر یا یک قسمت آب آرام کنید.

به آرامی زیر سطح شیرجه بزنید. از دهان یک نفس عمیق بکشید و خود را زیر سطح آب قرار دهید. در زیر آب دهان و بینی خود را بسته نگه دارید.

در صورت نیاز از انگشتان خود برای بسته نگه داشتن بینی خود استفاده کنید.

آرام ماندن مهم است ، زیرا خطر حفظ نفس در زیر آب بیش از خشکی است.

آهسته آهسته ظاهر شوید. پس از رسیدن به حد مجاز بدن ، شنا کنید و یا خود را به سطح فشار دهید. با بالا آمدن هر هوای اضافی را منفجر کنید تا بلافاصله نفس تازه بکشید.

قبل از غواصی مجدد ، دو تا پنج دقیقه دیگر وقت بگذارید و چند چرخه تنفس انجام دهید تا بدن به سطح اکسیژن طبیعی برسد.

اگر هر لحظه شروع به وحشت کردید ، آرام باشید و سطح خود را بالا ببرید. وحشت می تواند منجر به استنشاق تصادفی در زیر آب شود که می تواند باعث غرق شدن شود.

وقتی راحت شدید ، به آن اضافه کنید. شنا کردن و اجبار بدن برای شیرجه رفتن بیشتر اکسیژن بیشتری مصرف می کند. سعی نکنید بلافاصله خود را تحریک کنید.

هنگام غواصی ، می خواهید تا آنجا که ممکن است آرام و آرام باشید ، نبض خود را پایین نگه دارید.

شنا کاملاً برعکس است. نبض شما بالا خواهد بود و عضلات به سرعت در حال حرکت هستند.